We zijn met ons drie op weg naar midden Frankrijk. Normaal gingen we nu samen in Gambia zitten. Maar variant nummer 3102 heeft daar anders over beslist. Dan spelen we maar op safe en laden we de auto vol richting een buurland.
Deze week polste ik bij mijn volgers wat ze allemaal wouden lezen in mijn dagboek. Daaruit kon ik afleiden dat mensen een mix van mijn visie over bepaalde zaken wouden weten maar ook interesse hadden in mijn verhaal en de evolutie van ‘Lisa’ wouden volgen.
‘Lisa’. Het klinkt als een alter ego. Voor sommigen zal dit zo zijn, voor mij niet. In tegendeel.
Al snel had ik in dat kleine kamertje te Gent door dat ik tijdens het ontvangst meer mezelf kon zijn dan ooit ervoor.
Velen zullen dit kunnen beamen. Eenmaal in deze wereld vervallen er barrières die anders onoverkomelijk zouden zijn. Achtergrond, carrière, relatiestatus, … het doet er allemaal niet toe. Eenmaal naakt kan je u niet meer verbergen achter een chique auto. Ik zie je littekens die je normaal verstopt, een tattoo uit de jonge jaren, een klein buikje die toont hoe erg je geniet van onze Bourgondische cultuur, …
Het maakt allemaal niet uit. En juist dat lieve volger, daar ben ik verzot op. Voor mij is dit de essentie van mijn job.
Dit is iets wat ik al snel leerde. In mijn eerste maand probeerde ik per week drie a vier maal in de week ‘s avonds te ontvangen.
Als de school uit was nam ik de tram richting Gent. Vlug passeerde ik nog eens langs een winkel voor een maaltijdje en dan hop mij gaan klaarmaken. Tussen de klanten door deed ik mijn schoolwerk.
Wat klinkt dit zo raar. Over twee werelden combineren gesproken. Maar het werkte perfect.
In het begin waren het allemaal nieuwe klanten. Mannen in bestoft werkkledij, ongestreken training of een mooi hemd.
Toen maakte ik soms de fout te denken dat lekker ruikende mannen in pak aangenamer waren dan die dat in hun training kwamen. Soms klopte dit. Want ergens moet een mens wel weten dat een eerste indruk binnen een paar seconden gevormd is en deze maar moeilijk om te buigen is.
Maar om terug te komen op het begin van mijn blog. Het maakt eigenlijk allemaal niet uit. Waar ik nu het meeste belang aan hecht zijn in vergelijking met het begin karakteristieke eigenschappen.
Oké ik heb een zwak voor hemdjes, mooie kostuumschoenen met bijpassende riem.
Maar iemand met ondeugende ogen, vriendelijke glimlach en een goede hygiëne gaat altijd mijn voorkeur hebben.
Ik ben blij met mijn evolutie in denken. Want deze mooie eigenschap van mensen kunnen zien en graag hebben voor wie ze zijn neem ik mee voor de rest van mijn leven.
Het helpt mij in ieder nieuw contact die ik maak. Iedereen krijgt dezelfde kans.
Wees bij mij wie je echt bent. Want zo is er maar één. ❤️