Met trillend vingers stuurde ik dat ik er was. Mijn hart ging tekeer, knieën waren week en men ademhaling onregelmatig. Ieder minuut dat ik daar op die parking stond te wachten voelden aan als een uur. Rondom mij zag ik een Dehlaize met daarachter een park.
"Ok" was zijn antwoord. Oké, oké ... Zouden de mensen hier weten wat ik ga doen? Waarschijnlijk wel. Terwijl ik daar sta te schuifelen op mijn voeten, overweeg ik meermaals om weg te gaan. Wat als ik word ontvoerd? Niemand weet waar ik ben. Wat een stom idee...
In de verte zie ik iemand uit het appartementsgebouw stappen. Zou dat de welgemeende "Rudy" zijn? Zigzaggend tussen de auto's komt hij mijn richting uit. Eerst doe ik alsof ik hem niet zie. Ademen Lisa, ademen... Heel belangrijk. Ademen.
Doe niet flauw Lisa, hij heeft waarschijnlijk meerdere meisjes voor hem werken.
Eindelijk durf ik zijn richting uit kijken.Voor mij zie ik een kleine, oude, grijze man. Hij zou voor een normale bejaarde man kunnen doorgaan. Versleten jeans, grijze regenjas en op zijn neus een grappige bril.. Dit kan toch niet? Ik had een ander type in gedachten, maar het stelde mij op mijn gemak.
Hij lacht vriendelijk. "Kom maar mee! Dan toon ik je jouw kamer." Samen lopen we richting het appartementsgebouw, lift binnen, einde gang, links. We betreden het appartement. Verlegen kijk ik rond. Dit is gewoon een appartement? Waarschijnlijk dateert het van in de jaren 80, 90.
Hij gaat me voor naar de smalle keuken. Daar zit een koppel aan tafel. Ze kijken eens op, begroeten ons en gaan verder met hun gesprek. Verder het gangetje in zie ik vier deuren. De laatste deur gaat open, een donkere dame komt tevoorschijn. Waw, wat is ze knap... Lilas noemt ze zichzelf, Française.
Als ze weg is toont Rudy mij mijn kamer. Klein, mini. Hoerenkamer. "Je mag het zelf gezellig maken hoor."
Hij vraagt om plaats te nemen op het bed en begint aan de uitleg. Eerst wilt hij toch even mijn paspoort checken. "Oh, dus echt 18 jaar." "Ja." Was het zijn leeftijd, zijn rustige stem of het feit dat hier anderen aanwezig waren? Geen idee. Ik voelde mij op mijn gemak.
We spraken af om zaterdag foto's te nemen en mijn profiel op te starten.
Dan pas kon het echte werk beginnen
x Lisa