Waarom zoveel sekswerkers eindigen met lege handen

en waarom het niet alleen hun schuld is

Toen ik jong was dacht ik simpel.Ik groeide op in een familie van zelfstandigen: werken was het leven, en geld verdienen was het doel. Punt.En wie dat niet deed? Tja, die moest dan ook maar op de blaren zitten. Arm zijn, dat was gewoon je eigen schuld.Dat dacht ik. Puberaal, rechtlijnig en naïef.

Maar hoe ouder ik werd, hoe meer ik zag dat de wereld niet zo zwart-wit in elkaar zit.Dit weekend keek ik naar het programma “Zorgen voor mama” van Kristel Verbeke. Daarin helpen ze gezinnen uit de armoede. En wat mij trof: armoede is zelden een keuze, het is vaak een cyclus. Een web waar mensen moeilijk uit geraken, hoe hard ze ook proberen.

En eerlijk? Die cyclus zie ik ook in mijn eigen wereld: het sekswerk.Ik heb collega’s zien komen en gaan. Vrouwen die duizenden euro’s per maand verdienden, maar er niets van overhielden. Vrouwen die maandag opnieuw van nul moesten beginnen, omdat het hele weekend erdoor was gegaan. Vrouwen die schulden maakten, die kinderen kwijtraakten, maar wél met een Louis Vuitton-zak rondliepen.

Vroeger dacht ik: eigen schuld, dikke bult.Nu weet ik beter. Het vraagt ongelofelijk veel mentale kracht, steun en begeleiding om die cyclus te doorbreken. En niet iedereen heeft dat.

1. Uurtje-factuurtje – en maandag opnieuw beginnen

Veel sekswerkers rekenen in snelle bedragen: één uur = zoveel euro.En dat lijkt veel, zeker als je het vergelijkt met een “gewone” job. Maar dat snelle geld geeft ook een vals gevoel van veiligheid.

Ik ken vrouwen die in één weekend een volledig maandloon van een gemiddelde werknemer uitgeven. Maandag begint de teller dan weer op nul. Geen buffer, geen plan, geen houvast. En omdat er steeds weer geld binnenkomt, voelt het alsof dat ook altijd zo zal blijven. Tot de dag dat het stilvalt.

Het probleem is niet dat ze niets willen. Het probleem is dat niemand hen geleerd heeft hoe je geld laat groeien. Hoe je investeert, hoe je spaart, hoe je denkt aan morgen. Het blijft steken in “uurtje-factuurtje”.

2. Luxe, drugs en de valkuil van ‘ik heb tijd’

Er is ook de illusie van luxe. Op social media zie je de tassen, de reizen, de auto’s. Maar achter die façade schuilt vaak leegte. Geen pensioen, geen spaargeld, geen plan.

Anderen verliezen zich in drank of drugs. Dat is geen geheim: verslavingen komen vaak voor in deze sector. Soms om de stress aan te kunnen. Soms om te vergeten. En voor je het weet, slorpt het meer geld op dan je ooit kon bijhouden.

Dan zijn er nog de vrouwen die denken dat hun uiterlijk eeuwig hun reddingsboei zal zijn. Ze werken maar enkele dagen per maand en spenderen de rest in de zetel. Op zich geen probleem, áls je dat combineert met bouwen aan een toekomst: een opleiding, een bedrijf, een plan B. Maar wie dat niet doet, blijft draaien in een cirkel van tijdelijke winst en blijvende leegte.

3. De echte oorzaken – meer dan geld alleen

Het is te makkelijk om te zeggen: “ze kunnen gewoon niet met geld omgaan.”Want achter dat gedrag zitten oorzaken die veel dieper gaan.

Eén van de grootste problemen is het gebrek aan begeleiding. De meeste sekswerkers starten alleen. Er is niemand die hen uitlegt wat kan en niet kan, hoe je je geld kan beheren, hoe je jezelf kan beschermen tegen uitbuiting. En vaak is er ook geen kleine sociale kring die weet wat je doet, die je opvangt of ondersteunt. Je houdt alles stil, want het stigma weegt te zwaar. En in die stilte maak je keuzes die later pijn doen.

Daarnaast mogen we niet vergeten dat heel wat sekswerkers al starten vanuit armoede of kwetsbaarheid. Velen dragen trauma, schulden of problemen van thuis uit mee. En dan kom je in een job waar het geld ineens snel gaat. Dat lijkt een redding, maar in werkelijkheid is het vaak een val. Want als je geen gezonde patronen hebt om mee te beginnen, versterkt snel geld enkel de chaos.

Verslaving speelt ook een grote rol. Alcohol, drugs, soms gokken. Het is niet mooi om te zeggen, maar het is de realiteit. En wie in zo’n cyclus belandt, geraakt daar niet zomaar uit. Het kost ongelofelijk veel mentale kracht om dat te doorbreken. Veel meer dan de buitenwereld vaak denkt.

4. Wat er anders kan – en moet

Maar het hoeft niet zo te eindigen. Er zijn manieren om die cyclus te doorbreken.Wat het vraagt, is bewustzijn. En moed.

Ten eerste: geld is niet alleen iets dat binnenkomt en weer verdwijnt. Je kan geld ook voor je laten werken. Zet elke week of maand een deel apart, hoe klein ook. Bouw een buffer. Investeer in iets dat rendeert: opleidingen, vastgoed, aandelen, of zelfs een klein bedrijfje naast je werk.

Ten tweede: zoek begeleiding. Dat mag een boekhouder zijn, een coach, een vriendin met financiële kennis. Iemand die jou leert kijken naar de lange termijn. Want dit beroep kan veel opleveren, maar het is zelden een carrière voor het leven. Hoe vroeger je dat begrijpt, hoe sterker je staat.

En ten derde: kies voor een kring die weet wat je doet en je niet veroordeelt. Dat kan het verschil maken tussen verdrinken en drijven. Want alleen in stilte doorgaan maakt je kwetsbaar. Met steun kan je keuzes maken die sterker en veiliger zijn.

5. Rijkdom is meer dan wat er op je rekening staat

Ik heb veel vrouwen zien komen en gaan. Sommigen verdwenen even snel als ze opkwamen. Ze hadden het geld, de aandacht, de luxe; maar geen rust. Geen plan. Geen toekomst.

En het breekt mijn hart, want ik weet dat bijna niemand het hen ooit geleerd heeft. Wij krijgen geen financiële opvoeding, geen mentorschap, geen vangnet. We worden op een dag gewoon wakker in een wereld waar geld snel komt, maar ook snel verdwijnt. En dan moet je maar hopen dat je de kracht hebt om er wijs mee om te gaan.

Maar er is goed nieuws: die kracht kun je leren. Je kunt jezelf heropbouwen, leren plannen, leren denken op lange termijn.Je kunt stoppen met overleven en beginnen leven.Dat vraagt moed, maar het is mogelijk.

Sekswerk is een beroep dat je veel kan geven, maar alleen als jij ook leert nemen wat je écht verdient: zekerheid, stabiliteit, toekomst.Want rijkdom is meer dan wat er op je rekening staat. Rijkdom is weten dat je morgen niet opnieuw van nul hoeft te beginnen. Dat je werkt aan iets wat blijft.

En dat begint met één simpele gedachte:Ik verdien beter dan alleen vandaag.